Rouwen
Rouwen na een groot verlies is een proces, nodig om je evenwicht en vooral jezelf te hervinden. Het verlies kan het overlijden van een dierbare betreffen, of een scheiding. Verlies van werk en gezondheid kan ook een grote impact hebben. Maar verlies kan ook het verlies betreffen van wat nooit geweest (b.v. een stabiele partnerrelatie) of wat niet zal komen (b.v. bij onvrijwillige kinderloosheid).
Het gemis kan je kracht ondermijnen of je op je grondvesten doen schudden, alsof je geen richting en doel meer hebt. Rouwen is langzaam beseffen dat door een betekenisvol verlies je leven ingrijpend en onomkeerbaar is veranderd. Het is niet alleen afscheid nemen, het is ook een nieuw begin. Rouwen hoort bij het leven. Je kan het zien als een helingsproces, als een zoektocht, als een noodzakelijke periode na een verlies.
Soms lijkt het alsof het rouwen je steeds meer in beslag neemt, alsof je er niet in verder komt. Gevoelens blijven in het teken van het verlies staan, verdriet, boosheid, angst, schuld of eenzaamheid. Maar ook een onbestemd gevoel, gedeprimeerdheid of stemmingswisselingen kunnen daar uitingen van zijn en je belemmeren. Als je dit herkent dan kan deskundige begeleiding behulpzaam zijn.
Rouw is het helingsproces na een onomkeerbaar verlies. Je hebt tijd nodig om een nieuwe balans te vinden. Rouw is geen ziekte, maar het kost veel energie en je kan er wel ziek van worden.
De rouwbegeleider kan het zelfhelende proces ondersteunen, mogelijkheden aanreiken om de veerkracht te herstellen, totdat je het leven weer op eigen kracht en met je naasten aan kan.
“Veel van mijn collega’s vergeten het lijf en dat is jammer. Natuurlijk is het brein interessant, maar ik ben meer voorstander van een holistische benadering”.